Kegembiraan...kesedihaan....suka dan duka....muram....manis.....itu adalah perasaan yang sudah menjadi kebiasaan bagi keadaan di sekeliling kita....setiap hari kita berketawa riang....kerana perkara yang membawa kepada kegembiraan seperti....bergurau senda bersama adik-beradik dan juga saudara-mara kita.....kesedihan juga turut dirasai oleh setiap manusia....antaranya jika berlaku bencana di sekeliling...seperti tsunami...gempa bumi...dan lain-lain lagi...kita sering bergurau senda dengan adik-beradik, sanak saudara, dan juga rakan-rakan kita....sehinggakan masalah yang dihadapi oleh kita akan hilang sekejap....tetapi untuk menghilang kesedihan...kita bersenyum walaupun masih dalam kesedihan yang menimpa diri....tetapi jikalau sedih dengan begitu lama tidak elok juga....kerana ia boleh mendatangkan masalah pada diri kita.....kesedihan ini boleh berlaku apabila ia memikirkan sesuatu yang membawa kepada turunnya air mata yang berderai....kadang-kadang orang tidak tahu...kita ini menangis ataupun tidak....hanya diri sendiri dan Allah sahaja yang tahu....kegembiraan pula boleh kita lihat setiap di mana-mana sahaja....kegembiraan yang macam mana??? Kegembiraan yang boleh memeriahkan suasana di rumah kita....kegembiraan yang di mana tidak terdapat kesedihan....
Kegembiraan ini kita tahu ertinya....kita tahu maksudnya....tetapi adakah kita faham kegembiraan yang macam mana yang dianjurkan oleh islam??? Nak bergembira itu boleh....tetapi berpada-pada dan tidak melebihi had batasan diri sendiri....jangan sampai tidak bertegur langsung sehinggakan tidak bercakap sesama sendiri....itu boleh merenggangkan hubungan silaturrahim....kegembiraan yang terbaik boleh membawa kepada mengeratkan hubungan silaturrahim....
Tiada ulasan:
Catat Ulasan